Ella zaklęta/Ella Enchanted

Lubicie czytać baśnie i oglądać bajki Disneya? Chętnie przenieślibyście się do Atramentowego świata? Jeśli tak, „Ella zaklęta” to film dla Was.

Ella jest mieszkanką Frell, jednego z miast w magicznym świecie. Jako niemowlę otrzymała w prezencie od wróżki dar posłuszeństwa. Cecha ta nie tylko jej się nie przysłużyła, ale też sprowadziła na dziewczynę lawinę kłopotów. Dorosła już Ella wyrusza w podróż po fantastycznej krainie, by odnaleźć matkę chrzestną i poprosić ją o cofnięcie zaklęcia. Po drodze napotka liczne niebezpieczeństwa, nawiąże przyjaźń i pozna smak miłości…

Fabuła „Elli zaklętej” przypomina dobrze znane historie. Mamy tu złe siostry i macochę rodem z „Kopciuszka”, i czar, przywodzący na myśl „Śpiącą królewnę”. Film jest bardziej zabawny niż przerażający. Nawet scena, w której ogry napadły na Ellę nie jest straszna. Powód? Stworzenia wyglądają dość komicznie, więc widz siłą rzeczy nie może się przestraszyć. Także wredne siostry i matka chrzestna zostały przedstawione w sposób karykaturalny. Film podobno miał niski budżet, przez co twórcom nie udało się zachwycić widzów wizualnie. Chociaż i tak uważam, że obrazy są bardzo plastyczne i przywodzą na myśl najpiękniejsze baśnie.

W filmie mamy oczywiście także i czarne charaktery, których niekwestionowanym królem jest Edgar, książę regent. I tak jak każda czarownica ma swojego kota, tak Edgar ma przy sobie ziejącego jadem węża, który zrobi wszystko, by pozbyć się księcia Charmonta, prawowitego następcy tronu. Także w magicznej krainie mamy niesprawiedliwość społeczną: elfy mogą wykonywać tylko zawody, związane ze śpiewem i tańcem, a ogry zostały wypędzone.

Pomimo, że „Elli zaklętej” nie brak wad, to i tak warto film obejrzeć, choćby dla odtwórczyni głównej roli – Anne Hathaway. Jest to jedna z tych aktorek, które dodają blasku każdej produkcji. A jako Ella Anne pokazała także, że potrafi śpiewać i, że, mówiąc kolokwialnie, ma jaja. Dość pociesznie w roli księcia wypadł Hugh Dancy, znany m.in. z „Wyznań zakupoholiczki”. Z kolei, Cary Elwes, wcielający się w postać Edgara, bardzo przypominał mi hrabiego Olafa z „Serii niefortunnych zdarzeń”.

No to polecam czy nie polecam? Tak, jeśli macie ochotę na lekką, zabawną historię z czarująca panną Hathaway w roli głównej. Film idealny na niedzielne popołudnie.

Ocena: 7/10.