Złodziejka książek/The Book Thief

Pewnie gdybym nie znała wcześniej niesamowitej książki Markusa Zusaka, czytalibyście właśnie słowa zachwytu, a „Złodziejkę książek” obwołałabym filmem miesiąca. Tak się jednak nie stało. Ekranizacji właściwie nie można nic zarzucić: jest wierna pierwowzorowi, aktorzy grają bardzo dobrze, muzyka przyprawia o dreszcze... Szkoda tylko, że w tym świetnie zrealizowanym obrazie brakuje choć odrobiny magii. Trzeba jednak przyznać, że reżyser, Brian Percival, miał niewiarygodnie trudne zadanie. No bo jak tu przenieść na ekran powieść, która swoim niezwykłym klimatem, każdym słowem, wywołuje u czytelnika ogromne poruszenie, w trakcie, której lektury, łzy same płyną z oczu, a ostatnia strona przychodzi nadspodziewanie zbyt szybko? Rzecz niemożliwa, ot co.

Historia Liesel Meminger poruszyła serca milionów czytelników na całym świecie. Wszyscy ci, którzy dostąpili zaszczytu spotkania z tą niezwykłą dziewczynką, z pewnością pokochali jej odwagę i dobroć, cieszyli się z potajemnego czytania książek z papą Hansem, uciekali przed rozzłoszczoną mamą Rosą, świetnie bawili się z Rudym i dawali nadzieję Maksowi. W tej cudownej opowieści nie brakuje także bohatera, z którym spotkanie czeka każdego z nas – Śmierci. Przyznajcie, że to właśnie dzięki narracji poprowadzonej z jej puntu widzenia udało się Zusakowi napisać tak niesamowitą książkę.

W filmie to wszystko jest, choć w wersji okrojonej. Sophie Nelisse, aktorka wcielająca się w postać Liesel, całkowicie mnie zauroczyła. Co za prześliczna i utalentowana dziewczynka! Pomimo tego, że jej gra była bardzo dobra, nie zaakceptowałam jej jednak jako złodziejki, którą wyobrażałam sobie raczej jako chude, mizerne, licho ubrane, dziecko Tymczasem po strojach Sophie biedy nie widać, a jej oczojebna uroda przeszkadza w oddaniu charakteru postaci. Może i trochę się czepiam, ale takie są moje odczucia, a przecież chcę być szczera z Wami. Geoffrey Rush jako Hans Hubermann był znakomity, nie wyobrażam sobie kogokolwiek innego w tej roli! Podobało mi się także obsadzenie Emily Watson jako Rosy. Zupełnie do gustu nie przypadł mi za to Ben Schnetzer w roli Maksa. Inaczej wyobrażałam sobie tę postać.

Muzyka Johna Williamsa, który ma na swoim koncie już Oscary za takie filmy jak „Lista Schindlera” czy „E.T.” idealnie wpasowała się w klimat tej historii i stała się jej odrębnym bohaterem. Kompozycje Willimasa tworzą zresztą zgrany duet z przygrywkami na akordeonie Papy Hansa – nominacje do Oscara, Złotego Globa, BAFTY i Satelity wydają się więc jak najbardziej zasłużone.

Filmowa „Złodziejka książek” ma dużą szansę porwać serca wszystkich tych, którzy nie znają literackiego pierwowzoru. Pozostali będą zadowoleni, ale dalecy od satysfakcji. Trudno bowiem nazwać arcydziełem zaledwie poprawną ekranizację, której brakuje ciepła i magii.

Ocena: 7,5/10.