„Niewinny” Harlan Coben, czyli było dobrze, ale...

„Szczęście jest tak delikatne, tak nietrwałe, że może je zniszczyć byle podmuch. Lub dzwonek telefonu.”

Nie jestem do końca pewna, czy zaczynanie przygody z nowym pisarzem od książki, powszechnie uznawanej za najlepszą w jego twórczości, było dobrym pomysłem. Bogaty dorobek Harlana Cobena skłonił mnie jednak to pójścia na łatwiznę. I tak pewnego letniego wieczoru wygodnie rozsiadłam się na łóżku i zaczęłam czytać „Niewinnego”. 3 godziny później zrobiła się noc, a ja za nic nie chciałam odłożyć książki. „Jeszcze tylko jeden rozdział”, „No nie, nie zasnę, jak nie zobaczę, co będzie dalej” – wszyscy znacie te wspaniałe czytelnicze chwile, kiedy książka wciąga do tego stopnia, że zapomina się o całym świecie, nawet o tym, że o 7 trzeba wstać i iść do pracy…

„Niewinny” opowiada historię Matta Huntera, który pomału układa sobie życia po wyjściu z więzienia za nieumyślne spowodowanie śmierci. Dzięki pomocy brata udaje mu się znaleźć pracę, poznaje też piękną Olivię, z którą wkrótce bierze ślub. Szczęście Matta przerywa jednak filmik, nakręcony telefonem komórkowym żony, na którym widać ją z innym mężczyzną w pokoju hotelowym. Tymczasem zostaje zamordowana zakonnica, a wszystkie tropy prowadzą do domu Hunterów. Przeszłość zaczyna wracać w najmniej oczekiwanym momencie, a Matt i Oliwia mają przekonać się na własnej skórze, że sekrety zawsze wychodzą na jaw, a przed popełnionymi grzechami nie ma ucieczki.

U Cobena nie uraczycie rozbudowanej psychologii postaci, ani bogatego tła społeczno-obyczajowego. W zamian dostaniecie jednak zagmatwaną i emocjonującą fabułę, stopniowo wzrastające napięcie, możliwość poznania wydarzeń z perspektywy kilku osób i będący kwintesencją całości lekki styl, dzięki któremu lektura sprawia dużo przyjemności. Od powieści dosłownie nie można się oderwać, a intryga wykreowana przez Cobena pochłania całkowicie. Jako kryminał „Niewinny” spełnia więc swoje wszystkie zadania: intryguje, wciąga i wywołuje przeróżne emocje. 

To mogła być jednak jeszcze lepsza książka. Trochę przeszkadzało mi bowiem powierzchowne potraktowanie niemalże wszystkich postaci (poza głównym bohaterem), czego wynikiem są liche rysy psychologiczne. Kryminały oczywiście rządzą się swoimi prawami, ale czy nie ciekawiej by było, gdybyśmy zajrzeli głębiej w umysł Oliwii lub choćby Adama Yatesa? A już w ogóle nie rozumiem zachowania niani i dziwnego zbiegu okoliczności, będącego jej udziałem… Coben nie uniknął więc kilku wpadek, rozwiązując niektóre wątki poprzez pójście na łatwiznę.

„Niewinny” to książka, której fabule dałam się ponieść od pierwszej strony. Powieści Harlana Cobena pewnie cieszą się taką dużą popularnością, bo autor w sposób lekki i niewymuszony potrafi przedstawić misternie skonstruowaną intrygę. Czy dałam się kupić? Oczywiście. I chcę więcej.

Ocena: 7,5/10.