A na obiad mały dramacik!

czyli co oglądam do kotleta, część pierwsza
 

Po serialowym śniadaniu, które zjedliście ze mną przeszło rok temu, przyszła pora na obiad. Jeśli jesteście, więc ciekawi, jakie seriale oglądam z widelcem w ręku, zapraszam do czytania.

Do obiadów wybieram zawsze seriale dramatyczne bądź kostiumowe/historyczne. Dziś będzie o tej pierwszej kategorii.

I tak zauważyłam, że najlepiej mi się je tego przysłowiowego kotleta, oglądając m.in.:

„The Good Wife”: czyli prawnicy, rozprawy, gierki polityczne i romanse, a w centrum tego wszystkiego ona, czyli Alicia Florrick. Alicię poznajemy jako kobietę, stojącą murem za mężem, byłym prokuratorem stanu, który stracił stanowisko przez korupcję i sypianie z prostytutką. W Stanach wyborami na prokuratora czy gubernatora obywatele emocjonują się chyba bardziej niż u nas kampanią prezydencką, dlatego wokół rodziny Florricków narasta medialny szum. Alicia, by jakoś poradzić sobie z narastającą presją, wraca po latach do pracy jako prawniczka, a firmą w której znajduje zatrudnienie jest Lockhart & Gardner. Tak się składa, że Will Gardner to dawna miłość Alicii, dlatego od początku między obojgiem można wyczuć napięcie. Nie to jednak w „The Good Wife” jest najciekawsze! Najlepiej wcina mi się, gdy na ekranie pojawia się Eli Gold, który zajmuję się kampaniami politycznymi Petera Florricka. Jak ja uwielbiam te polityczne zagrywki, coś pięknego! Do tego ciekawy tematy prawnicze, emocjonujące rozprawy i gierki między bohaterami, o tak, przy tym serialu je mi się obiad obecnie najlepiej!

„Suits”: kolejna prawnicza perełka. Tu jednak na salę rozpraw wchodzimy rzadko lub prawie w ogóle, akcja skupia się bowiem na przedstawieniu kulisów danej sprawy i relacji panujących w kancelarii Pearson Hardman. Bohaterami jest dwóch przystojniaków, których dialogi to istny majstersztyk. Jeszcze ciekawiej jest jednak, gdy na scenę wkracza Louis Litt, a jego słowne potyczki z Harveyem to najlepsze sceny w serialu w ogóle. Zaciekawionych zapraszam tutaj, gdzie możecie przeczytać, dlaczego warto oglądać „Suits”.

źródło zdjęcia

„Mad Men”: na obiad nie mogłoby zabraknąć potrawki a’la Don, tyle, że ostatnio jakoś ciężko mi się rozkoszować jej smakiem. Jakiś czas temu obszernie rozpisywałam się o „Mad Men” jako o moim ulubionym serialu (tu możecie to przeczytać) i nadal tak jest, ale… Nie chodzi o to, że już mi się nie podoba, bo podoba mi się bardzo, to nadal świetny, najlepszy serial, tyle, że nie mogę pozbyć się wrażenia, że u wszystkich bohaterów dzieje się źle. Po każdym odcinku jest mi autentycznie smutno i przeczuwam jakiś kataklizm, zakończenie ostatniego sezonu zdaje się to potwierdzać… Oj, nie, ten serial nie może skończyć się dobrze…

„United States of Tara”: tego serialu już nie ma, więc dawno nie gościł na moim talerzu, ale idę o zakład, że go nie znacie, a jestem zdania, że to niedoceniona perełka. „United States od Tara” to opowieść o kobiecie cierpiącej na zaburzenia osobowości. Tara, w tej roli Toni Colette, ilekroć jest zdenerwowana przemienia się w inną osobą, m.in. w idealną gospodynię – Alice, weterana z Wietnamu – Bucka i rozwydrzoną nastolatkę – T. Mąż, siostra i dzieci muszą uporać się ze zmianami osobowości Tary i własnymi problemami. Aż chciałoby się rzec: kawał dobrego kina.

 

„Lie to me”: kolejny dobry serial, który skasowano z powodu niskich wyników oglądalności. I w tym momencie, aż chciałoby się Amerykanom nawciskać… Fenomenalny Tim Rooth, ciekawa tematyka, czegóż chcieć więcej? Na dodatek można się sporo dowiedzieć o tym, jak poznać, że ktoś nie jest z nami do końca szczery. Nic tylko oglądać!

Pierwsze danie podano. Następnym razem zapraszam Was na drugie, a w nim kostiumowo-historyczne propozycje dań.

Czytaj też: Obyczajówka na śniadanie