W krainie rodem z baśni: „Reckless. Kamienne ciało” Cornelia Funke

A gdyby tak przejść na drugą stronę lustra? Zamknąć oczy, dotknąć zimnego szkła i wkroczyć w świat, utkany jednocześnie z baśni i najgorszych marzeń sennych...

Można by tak odwiedzić zamek Śpiącej Królewny, której Książę nie przybył na czas, pójść do największego miasta karłów – Terpevas i dobić targu z jedną z tych przebiegłych istot lub zakraść się do Komnaty Dziwów Cesarzowej Teresy z Austrazji. Obojętnie, którą drogę podążycie, mogę Wam obiecać, że będzie baśniowo, tajemniczo i mrocznie. Najpierw jednak trzeba się odważyć.

„Był sobie kiedyś chłopiec, który wyruszył z domu, żeby poznać, czym jest strach.”

W dawnym gabinecie ojca Jakub Reckless odkrywa niezwykłe lustro, które pozwala mu opuścić znany nam świat i wkroczyć w krainę pod każdym względem wyjątkową, ale też bardzo niebezpieczną. Początkowo Jakub znika na kilka godzin, potem mijają całe dni, tygodnie, miesiące, gdy nie ma go w domu. Zaciekawiony młodszy brat zauważa, jak chłopak znika po drugiej stronie lustra i sam wkracza do nieznanej krainy. Niedoświadczony ulega wypadkowi, a jego ciało zaczyna zmieniać się w nefryt. Czy Jakubowi uda się ocalić brata przed Czarną Nimfą, stadem goyli i sobą samym? Znalezienie lekarstwa będzie wymagało czegoś więcej niż sprytu i odwagi – poświęcenia…

W świecie Cornelii Funke znajdziemy zarówno miejsca i postaci rodem z baśni, jak i dobrze nam znane miasta i postacie z historii, zaadaptowane na potrzeby magicznego świata. Niemiecka autorka nawiązuje do historii krajów niemieckojęzycznych, przywołując na kartach powieści Marię Teresę, cesarzową Austrii, tu Terese z Austrazji. Z kolei stolica cesarstwa to Wena, czyli przepiękny Wiedeń. Spora część akcji dzieje się także w mieście Szwansztajn, co nawiązuje moim zdaniem do najpiękniejszego zamku świata, dumy narodu niemieckiego – bawarskiego Neuschwanstein. Znacznie więcej u Funke jednak baśniowości i magiczności, tyle, że u niej znane nam bajki nie miały szczęśliwych zakończeń. Śpiąca Królewna nigdy nie została obudzona, czarownica nadal pożera dzieci w domu z piernika, a syreny wodzą mężczyzn na pokuszenie. Najgorsze są jednak potężne, kamienne goyle, które wygrywają wojnę z ludźmi i pomału przejmują władzę nad światem po drugiej stronie lustra. Ogromną rolę w zawirowaniach krainy odgrywają podstępne, obdarzone ogromną mocą, nimfy, które zręcznie operują słowem, uwodzą i czarują…dosłownie.

Całość uzupełniają fantastyczne ilustracje autorki, które choć utrzymane w odcieniach szarości, są doskonałym dopełnieniem treści. Lektura „Reckless” pozwoliła mi wrócić wspomnieniami do dzieciństwa i przypomnieć sobie chwile, gdy z rozdziawioną buzią czytałam baśnie, czemu zresztą sprzyja plastyczny, miejscami stylizowany język.

Cornelia Funke ujęła mnie swoją „Atramentową trylogią”, którą czytałam już na studiach, ale pomimo to całkowicie wciągnęłam się w opisywany świat i żałowałam, że naprawdę czytając na głos nie można przenieść się do książki. Ach, jakie to byłoby wspaniałe! Nie sądzicie? Z kolei „Reckless” jest wspaniałą baśniową historią, której jednak brak dynamizmu i spójności. W mojej głowie tli się niepokojąca myśl, że gdyby nie wspaniała wyobraźnia Funke i wszystkie wymyślone przez nią miejsca i postaci, byłoby trochę lepiej niż kiepsko…

Ocena: 7/10.