Mechanik/El Maquinista

Trevor Reznik cierpi na chroniczną bezsenność. Jego życia sprowadza się do wizyt u zaprzyjaźnionej prostytutki, picia kawy w barze na lotnisku i pracy w zakładzie mechanicznym. Monotonną egzystencję Trevora przerywa dopiero pojawienie się Ivana, który od samego początku budzi w bohaterze niepokój. Wyczerpany fizycznie i psychicznie przestaje dostrzegać różnicę między jawą a snem. Coraz bardziej agresywny i nerwowy zaczyna podejrzewać wszystkich o spisek, mający na celu wyrządzenie mu krzywdy…

„Mechanik” to niesamowicie klimatyczny, trzymający w napięciu thriller, który stawia szereg pytań, niepokoi, ale też trochę zawodzi. Wraz ze zmianą nastroju bohatera zmienia się kolorystyka filmu: na ekranie dominują szarości, które przechodzą w rażącą biel dopiero w ostatniej scenie, co może symbolizować odkupienie Trevora. Charakterystyczne jest także sporadyczne pojawianie się na ekranie czerwonego kabrioletu, który zdecydowanie wyróżnia się na tle  szarości. Symbolika kolorów jest więc w „Mechaniku” rozbudowana i pełni ważną rolę we właściwym odczytaniu przekazu filmu. Kolejnym ważnym szczegółem jest także zatrważająca muzyka, idealnie wręcz dobrana do poszczególnych scen. Od strony technicznej nie można więc tej produkcji nic zarzucić.

Akcja „Mechanika” początkowo wydaje się być oczywista: mamy bohatera, cierpiącego na bezsenność, któremu jakoś nie poukładało się w życiu. Takie rzeczy przecież zdarzają się wielu ludziom – oglądamy więc przekonani, że wiemy wszystko. Za chwilę jednak pojawia się Ivan, a Trevor zaczyna dosłownie świrować. Fabuła robi się coraz bardziej pogmatwana, napięcie narasta, a widz, podobnie jak „mechanik”, nie wie w co ma wierzyć. 

Przy tak intrygującej i pokręconej fabule mocno rozczarowuje zakończenie, które jest prostym wytłumaczeniem tego, co się wydarzyło. Reżyser nie daje widzom pola do popisu: możliwa jest tylko jedna interpretacja filmu, przez co brakuje mu głębi. „Mechanik” nie wgniata w fotel i zawodzi oczywistością zakończenia. Po obejrzeniu genialnego „Pająka”, w którym możliwe są co najmniej trzy interpretacje, nie mogę uznać „Mechanika” za film wybitny, ale za godny uwagi – na pewno.

Trzeba też zwrócić uwagę na Christiana Bale’a, który specjalnie do tej roli, zrzucił ponad 20kg. Takiego poświęcenia nie wymagał od aktora reżyser – Brad Anderson, który podobny był szczerze zdziwiony, gdy zobaczył Bale’a na planie w pierwszy dzień zdjęć. To się nazywa poświęcenie dla pracy!

Ocena: 7/10.