„Stulatek, który wyskoczył przez okno i zniknął” Jonas Jonasson, czyli po prostu świetna zabawa

O Allanie Karlssonie można powiedzieć wszystko, ale na pewno nie to, że miał nudne życie. 

Wyobraźcie sobie staruszka, który w dniu setnych urodzin postanawia uciec z domu starców, kradnie walizkę pełną pieniędzy i wplątuje się w kryminalną aferę. Dla zwykłego człowieka może byłoby to zbyt wiele, ale nie dla Allana. On, który pił tequilę z prezydentem Trumanem, uratował życie generałowi Franco, leciał samolotem z premierem Churchillem i doprowadził do furii Stalina, miałby siedzieć bezczynnie i czekać na śmierć? O nie! Zawsze można przecież przeżyć jeszcze jedną przygodę, nie zastanawiać się nad tym, co właściwie będzie, tylko po prostu żyć i cieszyć się ze wszystkiego, co przynosi los, nawet jeśli oznacza to zesłanie na Syberię. W końcu jest tam tylko trochę zimniej niż w rodzinnej Szwecji… 

„Stulatek, który wyskoczył przez okno i zniknął” to zabawna, pełna absurdalnych sytuacji powieść, od której nie sposób się oderwać. Nie pamiętam, kiedy ostatnio podczas lektury śmiałam się w głos i po prostu dobrze bawiłam. Nagłe zwroty akcji, zakręceni bohaterowie, lekkie dialogi – to wszystko sprawia, że „Stulatka...” czyta się szybko i zachłannie, a pod płaszczykiem komizmu autor zwraca też uwagę na absurdy szwedzkiego wymiaru sprawiedliwości. 

Jonas Jonasson czyni z Allana Karlssona kluczową postacią najważniejszych wydarzeń historii XX-wieku. Na jego drodze stawia Nixona, Trumana, Franco, Churchilla, de Gaulle’a, Stalina, Mao Zedonga. Każda z tych osób oczekuje od naszego bohatera pomocy, którą on chętnie niesie. Zawsze miły i pełen optymizmu do wszystkiego podchodzi z dużą dawką sarkazmu i humoru. Allan ma niesamowity dar: potrafi znaleźć dobrą stronę nawet najgorszej sytuacji. Jak sam mówi w życiu popełnił tylko dwa błędy: raz, gdy wyjawił Zachodowi tajemnicę stworzenia bomby atomowej i drugi raz, gdy to samo zdradził Wschodowi. Musimy mu to jednak wybaczyć, w końcu zrobił to zupełnie niechcący…

U Jonassona mnożą się dziwne zbiegi okoliczności i nieprawdopodobne sytuacje, a bohaterowie są specyficzni, podobnie zresztą jak i fabuła. Nie jest to książka, która przypadnie do gustu wszystkim, ale doceniają ją ci, którzy gustują w połączeniu absurdu z humorem. Ponadto recepta Allana na długowieczność na pewno spodoba się wielu, choć niekoniecznie jest łatwa do wykonania: dużo wódki, wygodne łóżko, dobre jedzenie i najważniejsze: dobry humor, czyli coś czego nam, narzekającym na wszystko Polakom, bardzo często brakuje.

 „W końcu w życiu jest tak, że nie zawsze właściwe jest to, co właściwe, tylko to, co jest właściwe według tego, kto decyduje.”

Ocena: 9,5/10.