Kochanek królowej/En Kongelig Affære

W XVIII wieku Dania daleka była od prądów kulturowych i filozoficznych, właściwych oświeceniu. Kraj pozostawał pod wpływem pietyzmu, jednego z surowych odłamów luteranizmu, a na tronie zasiadał król-schizofrenik Chrystian VII Oldenburg. Do tego niespokojnego państwa w 1776 roku przybyła Karolina Matylda, córka księcia Walii i siostra króla Wielkiej Brytanii Jerzego III, by zostać żoną Chrystiana i królową Danii i Norwegii. Inteligentna, oczytana i pełna marzeń dziewczyna przeżyła szok, gdy spotkała swego przyszłego męża, do tego musiała dostosować się do życia w kraju z silną cenzura, gdzie czytanie wielkich myślicieli doby oświecenia było surowo zabronione. Królowej zabrano książki i pozostawiono samą sobie, podczas gdy król bawił się lub podróżował. Dopiero pojawienie się na dworze niemieckiego lekarza Johanna Friedricha Struensee wprowadziło znaczące zmiany. Król lubił Johanna i ufał mu, i za sprawą jego podszeptów zaczął interesować się polityką. Niemca polubiła też władczyni, wdzięczna, że uratował szczepionką życie jej synowi. Jak nietrudno się domyślić, to on jest tytułowym „kochankiem królowej”.

„Kochanek królowej” to historia romansu Karoliny Matyldy z Johannem Struensee, a także burzliwego przewrotu pałacowego. Na pierwszy plan wysuwa się jednak problematyka niezbędnych w zacofanej Danii reform, wielkich oświeceniowych idei i wpływu Struensee na Chrystiana VII. Film jest świetnym przykładem dramatu kostiumowego, w którym miłość staje się pretekstem do przedstawienia danego wycinka historii.

Oglądając „Kochanka królowej” trudno nie wzruszyć się losem Karoliny Matyldy. Chrystian VII zachowywał się wręcz skandalicznie, zadając się z ulicznicami i notorycznie upijając. Schizofrenia uniemożliwiła mu normalne sprawowanie władzy, uczyniła podatnym na wpływy i nieatrakcyjnym dla oczytanej żony. Nie chcę wyobrażać sobie, jak wyglądało pożycie małżeńskie królewskiej pary, dość, że spłodzili następcę tronu. Czy w takich okolicznościach można potępiać romans Karoliny Matyldy z nowoczesnym i inteligentnym Streunsee? Jakaż to musiała być odmiana, mogąc obcować z kimś o podobnych poglądach! Przy swym opiekunie król wydawał się być zagubionym dzieckiem, które chce tylko, by poświęcano mu więcej uwagi. Pewnie domyślacie się, że na dworze nie da się niczego utrzymać długo w tajemnicy i wyobrażacie sobie skandal, jaki wybuchł, gdy prawda wyszła na jaw.

„Kochanek królowej” otrzymał nominację do Złotego Globa w kategorii najlepszy film nieanglojęzyczny i jest też duńskim kandydatem do Oscara. Produkcja świetnie spełnia swoje zadania: ciekawi, wzrusza i zastanawia, a Mads Mikkelsen, wcielający się w rolę Struensee niepokoi. Jako miłośniczka filmów kostiumowych i interesujących historii jestem aż nadto usatysfakcjonowana i z czystym sumieniem polecam, zwłaszcza, że tak mało wiemy o dziejach Danii.

Ocena:  8/10.